blog နယ္ပယ္မွာလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ေနရာေလးတစ္ခု ရရွိခဲ့သလို
အခုဆိုရင္ Post ၁၀၀ လည္း ျပည့္သြားခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေၾကာင့္ Post ၁၀၀ ျပည့္၊ ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
မမယ္မ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးကို
မၾကည့္လည္း ျမင္မယ့္ အရိပ္မ်ား
ငါ့မ်က္လံုးမွာ ရွိတယ္။
မေခၚဘဲလွမ္းမယ့္ ေျခလွမ္းမ်ား
နင့္ေျခေထာက္မွာ ရွိတယ္။
မလာလည္း ေမွ်ာ္တဲ့စိတ္
ငါ့ ရင္ဘတ္မွာ ရွိတယ္။
မတီးလည္း ျမည္မယ့္ ဂစ္တာ
နင့္ လက္မွာ ရွိတယ္။
မဆုိလည္း ၾကားမယ့္သီခ်င္း
ငါဆုိဖုိ႔ ရွိတယ္ ။
မေခၚလည္း ၾကားတဲ့အသံမ်ား
ငါတုိ႔နားမွာ ရွိတယ္။
မေျပာဘဲ ခ်စ္တဲ့ ႏွလုံးသား
ငါတုိ႔ အတူတူရွိၾကတယ္။
1 comment:
ကဗ်ာေလးက
ခ်စ္စရာေလး...
“မေခၚလည္း ၾကားတဲ့အသံမ်ား
ငါတုိ႔နားမွာ ရွိတယ္။”
Post a Comment